....

خیابون که خیس باشه دنیا دو برابره . یکی این بالا ، یکی اون پایین . برای پاهای من و تو که بی هوا له می کنن . بارها و بارها . همه ی دنیا های اون پایین رو

... .
انگار یه نفر باید منو فشار بده تا همه ی خاکستری های خاک گرفته خالی بشن . تا دیگه زردِ منو چرک نکنن اینهمه خاکستری های کهنه که معلوم نیست از کجا چکّه می کنن وسط .