چه غمگين است
تصور اينكه
گوساله راهي جز گاو شدن ندارد











+




مرا انكار كن
در تكرار بينهايت اسمم
و فراموشم كن
به دو خط شعر نا تمامم
كه مي دانم
تمام نمي شود راه
به مهمان سرايي
كه ميهمان و ميزبانش
انكارم مي كنند