می دانم ،
روزی بر روی همین نیمکتهای فرسوده ،
کنار این نوشته های سیاه
جایت می گذارم .
در مظان مطرود هستی ،
در آن دوردست ،
هی نقش می زنم ،
رنگ می زنم ،
طرح می بندم
به آن چشمهایی که ،
چشمهایم را به اعماق مستی نقب زدند